De zomervakantie, veel Nederlanders zoeken in Europa mooie plekken op om te kamperen. Het wint al jaren aan populariteit. Zodanig dat het stallen van je geliefde vouwwagen, caravan of camper problematisch is. Geen wonder, je gaat terug in de natuur, leeft buiten en even terug naar de basis. Heerlijk.

Tijdens de afwas realiseerde ik mij dat campings en organisaties veel weg hebben van elkaar. Terwijl ik een berg vuile vaat vrij maakte van vet, etensresten, dennennaalden en veel aarde, knoopte iemand een gesprek met mij aan. Die gesprekken ontstaan op een camping nog sneller dan bij de kapper, want op de afwasontmoetingsplek hoor je alle juicy verhalen. Van hoe hard loodgieter Willem op veld de 'kerkuil' snurkt tot wat een talent Kamil heeft voor fierljeppen en hoe vroeg op de dag Roos al de wijn zit. Net zo makkelijk komen onderwerpen als wereldpolitiek, het klimaat en natuurlijk het weer voorbij, het was immers al twee weken droog! Het is net de Kantine Inlichtingendienst bij de koffiemachine op kantoor, binnen een kwartier ken je alle ins en outs. Verbinding en verwondering. Communicatie puur sang.

De dynamiek is legendarisch

Er zijn veel metaforische pararellen te trekken tussen kamperen en organisaties en communicatie. Als je nieuw aankomt op de camping, zijn er soms al gasten die al 2 of 3 weken meedraaien in het systeem. Zij kennen de 'ongeschreven regels' van de camping, hoe er gevoetbald wordt of hoe de hiërarchie bij de waterspeeltuin werkt. 

Als nieuweling is er niemand die je vertelt hoe of waar welke regels gelden, je mag het zelf uitzoeken. Het ontbreekt zeg maar aan de 'onboarding'. Een beetje survival of the fittest. Het is net een bedrijf. Je komt als nieuwe medewerker in een bestaande dynamiek en niet altijd is duidelijk wat de spelregels zijn, voor wie ze gelden en hoe ze tot stand zijn gekomen of waar je alle informatie vindt. 

Je bent overgeleverd aan je nieuwe collega's. En ja, dit bepaalt je gevoel van hoe welkom je bent, of ze écht de tijd voor je nemen, of het even tussendoor doen. Als een soort 'inwerk moetje'.  Als je weet dat binnen het jaar 1/3 van de medewerkers een bedrijf verlaat, is goede onboarding van levensbelang. Je wilt immers niet dat je organisatie als een camping fungeert en de wisseling van personeel zo snel gaat als kampeerders van camping wisselen. Bij Afas doen ze dat (ook al) heel goed. 

'Je voelt het ongemak van de ander' 

Het inrichten van je kampeerplek is ook zoiets. Zelf ben ik flink getraind in het opzetten van 'Gonnie Cabanonnie', zoals we onze vouwwagen thuis liefkozend noemen. Je kent vast ook de mensen die met een geleende tent van hun buurvrouw voor het eerst kamperen. Een schouwspel voor sommigen. De ene buurman trekt een blikje koud pils open en geniet van het stokkengestuntel, terwijl de buurvrouw van de overkant het ongemak niet kan aanzien en snel te hulp schiet. Het stel moest de drempel al over om überhaupt te gaan kamperen; hun behoefte in een gezamenlijk toiletgebouw doen, douchen in een rijtje van 8, en dit theatrale vermaak, het maakt de beschaming compleet.

Ook hier zie je gelijkenissen met bedrijven. De ene collega zoekt graag zelf uit hoe dingen voor hem of haar het beste werken, de ander vraagt snel om hulp en weer een ander blijft net zo lang ploeteren totdat hij of zij vast loopt en het bijltje erbij neerlegt. Alleen aan die kampeertrip komt altijd snel een eind, je nieuwe werkplek meestal niet. 

Daarom ga jij met medewerkers in gesprek. Hoe willen zij informatie vinden, waar doen ze dat het liefst en hoe willen zij gefaciliteerd? Zo kom je tot goede interne communicatie. Zonder inzicht wordt het een campingritueel en die bewaar je maar tot de vakantie.

In elk geintje zit een seintje

Natuurlijk, de vergelijking is makkelijk gemaakt maar in elk geintje zit een seintje. Als we vaker stilstaan bij de gedragingen, patronen en dynamieken in organisaties kunnen we onze (interne) communicatie daar beter op aansluiten. Dat zorgt voor effectiviteit, betrokkenheid en een gevoel van saamhorigheid.

Dat gaat niet vanuit je luie (vaak toch iets te oncomfortabele) campingstoel, dat gebeurt alleen als je er middenin gaat staan. Mijn les van deze zomervakantie; ga het veld in, praat met mensen en ontdekt hun behoeftes, wensen en belemmeringen. Neem waar. Maak er een mooi concreet en doordacht plan van, deel het met je directie of bestuurder en het management en je gaat opgeladen met nieuwe energie na je vakantie weer aan de slag! Interne communicatie is nooit af en is zo turbulent als de wereld om ons heen.

Ondertussen kijk ik al weer uit naar het volgende moment dat 'Gonnie' de stalling weer uit mag, zodat we samen met haar nieuwe avonturen mogen maken...maar eerst weer aan de bak!